Historia

1945

W lutym działacze Ruchu Spółdzielczego w Praszce zaczęli organizować spółdzielnię. Działali na terenie Przedmościa, Strojca, Kowali, Skotnicy, Wierzbia, Brzezin, Gany, Wygiełdowa i Szyszkowa. Już w marcu – pod nazwą Gminna Spółdzielnia „Samopomoc Chłopska” Kowale z siedzibą w Praszce – spółdzielnia zaczęła funkcjonować już jako organizacja prawna. Chęć uczestniczenia w spółdzielni zgłosiło ok. tysiąca osób

1948

Powojenne czasy były bardzo trudne. Brakowało odpowiedniej kadry, pomieszczeń, urządzeń technicznych, czy transportu. Jednak dzięki ofiarnej pracy działaczy i personelu sklepowego działalność Spółdzielni rozwijała się. W grudniu doszło do unifikacji – połączenie Gminnej Spółdzielni „Samopomoc Chłopska” Kowale z siedzibą w Praszce ze Spółdzielnią Spożywców „Zgoda”, która także działała w Praszce.

1957

w Praszce znów działały dwa organizmy spółdzielcze: Gminna Spółdzielnia „Samopomoc Chłopska” Kowale z siedzibą w Praszce oraz Miejska Spółdzielnia Zaopatrzenia i Zbytu w Praszce.

1970

w konsekwencji wydarzeń grudniowych nastąpiła modyfikacja strategii polityki rolnej w Polsce, w tym również w stosunku do spółdzielczości. Doszło do liberalizacji przepisów statutowych, w wyniku czego zaproponowano zorganizowanie spółdzielni o niewielkim stopniu uspołecznienia środków i procesów produkcji.

1971

1 stycznia do Gminnej Spółdzielni „Samopomoc Chłopska” przyłączono Spółdzielnię „Samopomoc Chłopska” w Ożarowie. Włączono kierownictwo i działalność finansowo-księgową do Spółdzielni w Praszce, a na terenie spółdzielni w Ożarowie utworzono bazę handlowo skupową.

1973

1 stycznia przyłączono Miejską Spółdzielnię Zaopatrzenia i Zbytu w Praszce. Dzięki temu Spółdzielnia zatrudniała już 360 pracowników. Prowadzono różne działalności handlowe (ok. 60 punktów): skup zboża, nasion, żywca, wełny, włosia, pierza, makulatury, złomu, skór surowych, jaj oraz wszelkiego rodzaju opakowań. Prowadzono również działalność produkcyjno-usługową taką jak: gastronomia, masarnia, młyn, piekarnia, usługi RTV, usługi szklarskie, pralnicze, jak również działalność transportową, w tym samochody dostawcze, ciągniki i inne urządzenia. Funkcjonował Ośrodek Nowoczesnej Gospodyni z wypożyczalnią naczyń i maglem. Na wsiach działały Kluby Rolnika, przy szkołach powstawały Spółdzielnie Uczniowskie (Praszka, Przedmość, Strojec, Kowale, Wierzbie, Gana, Brzeziny), które wyposażono w specjalne „szafosklepy”, przekazane nieodpłatnie przez spółdzielnię.

1975

od 1 lipca, z uwagi na nowy podział administracyjny kraju, Gminną Spółdzielnię w Ożarowie przyłączono do Gminnej Spółdzielni w Mokrsku.

1989

urynkowienie polskiej gospodarki zapoczątkowało zasadnicze zmiany w organizacji i działalności spółdzielczości. Powstająca konkurencja zmusiła władze Spółdzielni do podjęcia niepopularnych decyzji – ograniczenia działalności i wyprzedaży zbędnego majątku.

1996

część majątku sprzedano lub wydzierżawiono. Pozyskane w ten sposób fundusze pozwoliły na modernizację Spółdzielni. Rada nadzorcza podjęła działania mające ratować spółdzielnię. Powołano nowe władze. 12 października na stanowisko Prezesa Zarządu powołano Krystynę Preś, a na Pełnomocników: Krystynę Istek oraz Grażynę Michnik. Główną Księgową została Bogusława Dytman.

Wdrożono program mający zlikwidować obciążenia spółdzielni. Dzięki sprzedaży, likwidacji i dzierżawom udało się zdobyć pieniądze na modernizację pozostałego majątku spółdzielni: piekarni i cukierni, sieci sklepów, a także stacji diagnostyki samochodowej.

2012

zakończono budowę i otwarto samoobsługową bezdotykową myjnię samochodową – jedyną w okolicy.

Menu ☶